W prowincji León, nieopodal miasteczka Riaño, znajduje się… największa huśtawka w Hiszpanii. Zlokalizowana na wysokości 1200 m n.p.m., na punkcie widokowym Mirador de Las Hazas, tuż obok najsłynniejszej (i chyba najbardziej fotogenicznej!) ławki w León, ze wspaniałymi widokami z panoramą na jezioro i góry.
Szczerze mówiąc, bardziej zależało nam na zobaczeniu samego Riaño, a huśtawka była tylko miłym zaskoczeniem, znajdowała się dosłownie kilka kroków od naszego kempingu.
Na kempingu planowaliśmy zostać tylko jedną noc, choć wielu wypoczywających zatrzymywało się tu na dłużej, spędzając krótkie wakacje na pobliskich plażach nad jeziorem.
Miejsce naprawdę ma w sobie coś wyjątkowego, i nie mówimy tu tylko o widokach, ale też o atmosferze…
Zatopione miasteczka, historia, która wciąż porusza
Choć dzisiejsze Riaño zachwyca widokami i spokojem, ma za sobą bardzo trudną i kontrowersyjną historię.
Prace nad budową zbiornika wodnego rozpoczęto już w latach 60. XX wieku, jednak dopiero od początku 1988 roku projekt zaczął funkcjonować w pełni. Oficjalnie jego celem było nawadnianie aż 80 tysięcy hektarów ziemi, jednak
z czasem okazało się, że te liczby były mocno zawyżone, bo według najnowszych analiz władz oraz Urzędu Gospodarki Wodnej, realna powierzchnia do irygacji nie przekracza dziś 32 tysięcy hektarów.
W zbiorniku znajduje się również elektrownia wodna, choć jej znaczenie energetyczne jest raczej symboliczne – produkuje niewielkie ilości prądu.
Największą cenę za realizację tej inwestycji zapłacili mieszkańcy miejscowości: Anciles, Éscaro, Huelde, La Puerta, Pedrosa, Riaño i Salió, a częściowo również Burón i Vegacerneja. To nie były tylko punkty na mapie – to były domy, szkoły, cmentarze, kościoły… całe społeczności, które musiały opuścić swoje domostwa.
Decyzji o zalaniu doliny towarzyszyły dramatyczne protesty mieszkańców, które odbiły się szerokim echem w całej Hiszpanii.
Władze zdecydowały się na budowę nowego Riaño, a przesiedlonym rodzinom wypłacono rekompensaty w formie pieniężnej i ziemi uprawnej.
Dziś, patrząc na spokojną taflę jeziora, trudno uwierzyć, że pod nią kryje się tak wiele historii. Czasem, przy niskim poziomie wody, widać jeszcze ruiny zatopionych wiosek – jakby chciały przypomnieć, że prawdziwe Riaño nadal tam jest… tylko ukryte.
Krótki spacer powyżej ogrodzenia kempingu i już jesteś przy huśtawce z przepięknym widokiem na Parque Regional Montaña de Riaño y Mampodre. Charakterystyczne, strzeliste, monumentalne i dzikie szczyty otaczające zbiornik naprawdę robią wrażenie.
Poranne bujanie się tuż po wschodzie słońca było absolutnie magiczne. Przez chwilę znów poczułam się jak rozbrykany dzieciak na placu zabaw :)…
Kilka praktycznych informacji:
- W Riaño znajduje się parking dla kamperów z dostępem do serwisów: można tam zrzucić szarą wodę i uzupełnić świeżą,
- Nocowanie na tym parkingu nie jest dozwolone, do tego służy pobliski kemping, na którym spędziliśmy noc, ale znajduje się dużo wyżej
- Z kempingu do huśtawki i punktów widokowych dojdziesz pieszo w kilka minut
Zostaw komentarz, pytanie...