🔹⛵️ Z Huelvą związane są jedne z najważniejszych wydarzeń w historii świata…

Stolice regionów Andaluzji – Huelva

Większość terytorium Prowincji Huelvy (wym. uelba) to przede wszystkim tereny zalesione, na których licznie występują przedstawiciele świata dzikich zwierząt, w tym chroniony ryś iberyjski, bocian czarny, a także jelenie, dziki, czy sarny. Rozległe, spokojne tereny Parque Natural de Sierra de Aracena y Picos de Aroche przyciągają spragnionych dzikiej przyrody turystów.

Licznie występujące tu łąki stanowią główne miejsca posiłków dla hodowanych tu świń iberyjskich, zajadających się na codzień żołędziami pochodzącymi z dębów ostrolistnego, oraz korkowego. Tutaj produkuje się znakomitą dojrzewającą szynkę Jamón de Huelva, docenianą przez smakoszy na całym świecie.

Z krainą Huelvy, zarówno z miastem jak i z ustanowioną w XIX wieku prowincją związane są jedne z najważniejszych wydarzeń w historii świata. W klasztorze franciszkanów La Rabida z XIV w, Krzysztof Kolumb i bracia Pizon opracowywali plany swojej pierwszej zamorskiej wyprawy…

3 sierpnia 1486 roku z oddalonego o 13 km od Huelvy portu Palos de la Frontera, trzy hiszpańskie karawele – Santa María, Niña i Pinta, wypłynęły w swoją pierwszą transatlantycką podróż…

Historia Huelvy

Starożytna cywilizacja Tartessos

Rozwój prowincji Huelva sięga starożytności, kiedy to na tym obszarze działała tajemnicza cywilizacja Tartessos. Jej centrum znajdowało się na południu Andaluzji, a pierwsze osady prawdopodobnie powstały w drugim tysiącleciu przed naszą erą. Starożytne przekazy sugerują, że Tartessyjczycy mogli się chlubić sześciotysięczną historią swojej cywilizacji, jednakże zweryfikowanie tych informacji jest niezwykle trudne.

Ciekawe jest, że szczyt rozkwitu tej kultury wypada na lata 750 – 600 p.n.e., wtedy wypracowali posługiwanie się pismem, którego niestety współcześni archeologowie nie są w stanie odczytać.

Niestety, w historii starożytnych Hiszpanów brakuje nam szerokiej gamy źródeł dotyczących kultury, wierzeń oraz obyczajów. Jedynym konkretnym źródłem wydaje się relacja historyka Diodora Sycylijskiego, w której wspomina się o istnieniu potężnego państwa Tartessos na terenach Hiszpanii, długo przed przybyciem Fenicjan, około XII-XI wieku przed naszą erą.

A Group Of People Walking On A River Bank

Jedynym pewnym wydarzeniem zdaje się być wyprawa księcia Tartessos, Noraksa, na Sardynię, gdzie rzekomo założył miasto Nora. Potwierdzają to odkrycia dokonane podczas badań archeologicznych. Jednak cała reszta informacji to jedynie spekulacje i domysły.

Cywilizacja ostatecznie upadła w VI wieku, najprawdopodobniej w wyniku licznych powodzi, pasjonaci tematu jak np. Adolf Schulten, niemiecki archeolog i historyk, utożsamił Tartessos z mityczną Atlantydą…

⚮⚮⚮⚮⚮⚮⚮⚮⚮⚮⚮⚮⚮⚮⚮

W kolejnych wiekach, doceniając walory nadmorskiego położenia Huelvy pomiędzy rzekami Odiel i Tinto, w pobliżu cennych złóż metali, feniccy handlarze w VIII wieku założyli jedno z najstarszych miast Europy Zachodniej, zwanym wtedy Onubą. Gospodarka luźnych osad fenickich jak Onuba, Gadir (Kadyks), a później Malaka (Malaga), opierała się na wydobyciu i handlu metalami takimi jak złoto, miedź, srebro, ołów i cyna, obficie występującymi wówczas na terenie Andaluzji. W VII i VI wieku fenickie miasta na półwyspie zostały połączone w ramach kartagińskiej polityki w silne państwo o ugruntowanej pozycji handlowej w basenie Morza Śródziemnego, a kolejnym ważnym momentem w historii jest przejęcie atrakcyjnej okolicy przez Rzymian, co spotkało się z oporem społeczności zamieszkującej głównie regiony górnicze w pobliżu gór Sierra Morena. Rzymskie panowanie nad półwyspem nie wniosło szczególnie dużo w obecne regiony Huelvy, opierało się głównie na wydobyciu złóż, rolnictwie, rybołówstwie i handlem dobrami, o czym świadczą odkryte trakty, czy pięknie zachowany most, Puente romano de Niebla, znajdujący się w najlepiej prosperującej ówcześnie miejscowości tego terenu Niebli.

Po Rzymianach, na półwyspie zagościli Wizygoci a w 713 roku do Niebli przybyli Maurowie. Zainteresowali się oczywiście Onubą przekształcając jej nazwę na współcześną Welbę (Huelvę), rozbudowując rzymskie struktury miejskie. Po rozpadzie Al Andalus, Huelva i Niebla stały się stolicami osobnych taif.

Po rekonkwiście w XIII wieku, po podjęciu miasta przez przez Alfonsa X króla Królestwa León, rozpoczęto budowę murów obronnych i fortyfikacji, które miały na celu powstrzymanie ekspansywnej polityki Portugalii.

Złoty wiek wielkich odkryć geograficznych przyniósł Huelvie i jej mieszkańcom wielką sławę i dumę z osiągnięć. Prężnie rozwijać zaczął się port i sama struktura miasta, jednak począwszy od XVI wieku, ze względu na zmniejszenie znaczenia na korzyść Kadyksu i Sewilli, epidemie, ataki piratów i wojnę z Portugalią miasto stopniowo podupadło.

1 listopada 1755 r. w Zatoce Lizbońskiej, miało miejsce silne trzęsienie ziemi o sile 8,5 w skali Richtera, które praktycznie całkowicie zniszczyło Huelvę. Miasto udało się odbudować. Przez kolejne dziesięciolecia stawało się coraz to bardziej rozwiniętym ośrodkiem wymiany handlowej i rybołówstwa na południu Hiszpanii.

Obecnie gospodarka miasta opiera się głównie na dwóch podstawowych filarach: przemyśle (chemicznym, porcie i stoczniami), wraz z rybołówstwem, oraz sektorze usług, jako stolicy prowincji. Huelva jest także ważnym ośrodkiem turystycznym Costa del Luz – wybrzeża światła. Stąd to już tylko 45km do Portugalii i 90 km do Sevilli, dziesiątki kilometrów pięknych plaż, oraz wspaniały rezerwat przyrody – Park Doñana.

Śladami Kolumba – co zobaczyć w mieście?

Ze względu na niszczycielskie trzęsienie ziemi, o którym wspomniałam wcześniej, i szybkie uprzemysłowienie miasta nie znajdziemy tu zbyt wielu zabytków, jednak są miejsca, które na pewno dostarczą wrażeń.

Pomnik Krzysztofa Kolumba – takiego obiektu nie mogło w Huelvie zabraknąć
Palacio de Congresos Casa Colón – ukończony w 1883 roku jeden z bardziej charakterystycznych budynków w mieście. Odbywają się tu ważne uroczystości
Plaza De Las Monjas – w samym sercu Huelvy
Muelle del Tinto – to charakterystyczne niegdyś komercyjne molo zbudowane na początku XX wieku na rzece Odiel.
Catedral de la Merced – katedra Huelvy zbudowana w stylu kolonialnym. W XVII wieku była częścią klasztoru La Merced
Muzeum prowincji, Museo Provincial de Huelva – dla zainteresowanych, m.in. wystawa rzymskich pamiątek, przedstawienie histori kopalni Rio Tinto
El Conquero – punkt widokowy u ujścia rzeki Odiel

Atrakcje niedaleko od miasta

La Rabida Monastery – klasztor z XIV-wiecznym kościołem w stylu gotyckim z elementami mudejar, w którym spoczywają szczątki kapitana Martina Alonso Pinzóna, który płynął z Kolumbem na jednym ze statków.
Museo Muelle de las Carabelas – podziwiać możemy repliki słynnych karaweli – wspaniała lekcja historii!
Parque Nacional de Donana – dla miłośników przyrody wycieczka warta uwagi, ale… możliwości zwiedzania parku są mocno ograniczone ze względu na ścisłą ochronę przyrody. Wycieczkę możemy wykupić w kilku punktach wokół parku, El Acebuche – KLIKNIJ TUTAJ, żeby sprawdzić godziny i możliwości rezerwacji. Nie miejmy złudzeń – rysie, iberyjskie, jelenie, sarny czy flamingi nie będą paradować przed ryczącym autem terenowym pozując do fotografii. Ale być może akurat będziecie mieć szczęście zobaczyć któregoś z mieszkańców tych terenów. Warto zabrać lornetkę. Ze względu, że podróżujemy z dużym psem, dowiedziałam się, że niestety psiaki i inne domowe zwierzęta nie mogą uczestniczyć w wycieczce, muszą pozostać poza terenem parku. Innym punktem wypadowym, z którego możemy rozpocząć zwiedzanie parku Donany jest mała miejscowość El Rocio KLIKNIJ TUTAJ . Na stronie podane są wszystkie informacje.
Castillo de Niebla – o Niebli wpominałam wcześniej, znajduje się tam wiele pozostałości po wiekach przeszłych. Zamek stanowił twierdzę Rzymian, później Maurów. Więcej informacji znajdziecie TUTAJ . Będąc w Niebli warto zwrócić uwagę na przepływającą tędy Rio Tinto – czerwoną rzekę…
Isla Cristina – tutaj możemy wziąć udział w największej rybnej aukcji w Andaluzji, jeśli chodzi o tonaż – ustępuje ona tylko Kadyksowi. Na hali można zobaczyć jak wygląda proces kupowania i dystrybucji świeżo złowionych ryb i owoców morza doróżnych części półwyspu.
Parque Minero de Río Tinto – stary park górniczy czerwonej rzeki, dostarcza iście księżycowych, lub może bardziej marsjańskich krajobrazów
Río Guadiana – naturalna granica Hiszpanii i Portugalii, czwarta największa rzeka półwyspu, w okolicach której możemy wybrać się na jeden ze szlaków i poobserwować licznie występujące tu ptactwo.

Czas odpocząć – gdzie zjeść?

Kuchnia Huelvy to połączenie produktów z obszarów morskich z górskimi, jest bardzo różnorodna przez fakt krzyżowania się kultur, które zamieszkiwały ten region, ale także bliskość Portugalii. Jedne z najbardziej znanych iberyjskich szynek – El Jamón de Huelva, produkowane są w okolicach Sierra de Aracena, pięknego zakątka prowincji.

🔹🍽️ Poniżej kilka restauracji poleconych przez miejscowych:

W Huelvie: