Z Huelvą związane są jedne z najważniejszych wydarzeń w historii świata…

Stolice regionów Andaluzji – Huelva

Większość terytorium Prowincji Huelvy (wym. uelba) to przede wszystkim tereny zalesione, na których licznie występują przedstawiciele świata dzikich zwierząt, w tym chroniony ryś iberyjski, bocian czarny, a także jelenie, dziki, czy sarny. Rozległe, spokojne tereny Parque Natural de Sierra de Aracena y Picos de Aroche przyciągają spragnionych dzikiej przyrody turystów.

Licznie występujące tu łąki stanowią główne miejsca posiłków dla hodowanych tu świń iberyjskich, zajadających się na codzień żołędziami pochodzącymi z dębów ostrolistnego, oraz korkowego. Tutaj produkuje się znakomitą dojrzewającą szynkę Jamón de Huelva, docenianą przez smakoszy na całym świecie.

Z krainą Huelvy, zarówno z miastem jak i z ustanowioną w XIX wieku prowincją związane są jedne z najważniejszych wydarzeń w historii świata. W klasztorze franciszkanów La Rabida z XIV w, Krzysztof Kolumb i bracia Pizon opracowywali plany swojej pierwszej zamorskiej wyprawy…

3 sierpnia 1486 roku z oddalonego o 13 km od Huelvy portu Palos de la Frontera, trzy hiszpańskie karawele – Santa María, Niña i Pinta, wypłynęły w swoją pierwszą transatlantycką podróż…

Historia Huelvy

Rozwój prowincji Huelvy nastąpił już w starożytności w ramach działania starożytnego ośrodka rozwoju obejmującego południową część Andaluzji, zwanego Tartessos. Zostało założone pod koniec II tysiąclecia p.n.e., a jego mieszkańcy znali się doskonale na wydobyciu złóż metali, utrzymując kontakty handlowe z Grecją, Fenicją i Kartaginą. Dla ciekawostki dodam, że szczyt rozkwitu tej kultury wypada na lata 750 – 600 p.n.e., kiedy wypracowali posługiwanie się pismem, którego niestety nie współcześni archeologowie nie są w stanie odczytać. Cywilizacja ostatecznie upadła w VI wieku, jednak pasjonaci tematu jak np. Adolf Schulten, niemiecki archeolog i historyk, utożsamił Tartessos z mityczną Atlantydą…

Doceniając walory nadmorskiego położenia Huelvy pomiędzy rzekami Odiel i Tinto, w pobliżu cennych złóż metali, feniccy handlarze w VIII wieku założyli jedno z najstarszych miast Europy Zachodniej, zwanym wtedy Onubą. Gospodarka luźnych osad fenickich jak Onuba, Gadir (Kadyks), a później Malaka (Malaga), opierała się na wydobyciu i handlu metalami takimi jak złoto, miedź, srebro, ołów i cyna, obficie występującymi wówczas na terenie Andaluzji. W VII i VI wieku fenickie miasta na półwyspie zostały połączone w ramach kartagińskiej polityki w silne państwo o ugruntowanej pozycji handlowej w basenie Morza Śródziemnego, a kolejnym ważnym momentem w historii jest przejęcie atrakcyjnej okolicy przez Rzymian, co spotkało się z oporem społeczności zamieszkującej głównie regiony górnicze w pobliżu gór Sierra Morena. Rzymskie panowanie nad półwyspem nie wniosło szczególnie dużo w obecne regiony Huelvy, opierało się głównie na wydobyciu złóż, rolnictwie, rybołówstwie i handlem dobrami, o czym świadczą odkryte trakty, czy pięknie zachowany most, Puente romano de Niebla, znajdujący się w najlepiej prosperującej ówcześnie miejscowości tego terenu Niebli.

Po Rzymianach, na półwyspie zagościli Wizygoci a w 713 roku do Niebli przybyli Maurowie. Zainteresowali się oczywiście Onubą przekształcając jej nazwę na współcześną Welbę, rozbudowując miasto na podstawie rzymskich struktur. Po rozpadzie Al Andalus, Huelva i Niebla stały się stolicami osobnych taif.

Po rekonkwiście w XIII wieku, po podjęciu miasta przez przez Alfonsa X króla Królestwa León, rozpoczęto budowę murów obronnych i fortyfikacji, które miały na celu powstrzymanie ekspansywnej polityki Portugalii.

Złoty wiek wielkich odkryć geograficznych przyniósł Huelvie i jej mieszkańcom wielką sławę i dumę z osiągnięć. Prężnie rozwijać zaczął się port i sama struktura miasta, jednak począwszy od XVI wieku, ze względu na zmniejszenie znaczenia na korzyść Kadyksu i Sewilli, epidemie, ataki piratów i wojnę z Portugalią miasto stopniowo podupadło. 1 listopada 1755 r. w Zatoce Lizbońskiej, miało miejsce silne trzęsienie ziemi o sile 8,5 w skali Richtera, które prawie całkowicie zniszczyło Huelvę. Szybko udało się miasto odbudować, a przez kolejne dziesięciolecia miasto stawało się coraz bardziej rozwiniętym ośrodkiem wymiany handlowej i rybołówstwa.

Obecnie gospodarka miasta opiera się głównie na dwóch podstawowych filarach: przemyśle (chemicznym, porcie i stoczniami), wraz z rybołówstwem, oraz sektorze usług jako stolicy prowincji. Nie można pominąć faktu, że jest także ważnym ośrodkiem turystycznym Costa del Luz – wybrzeża słońca. Stąd to już tylko 45km do Portugalii i 90 km do Sewilli, dziesiątki kilometrów pięknych plaż, oraz wspaniały rezerwat przyrody – Park Doñana.

Śladami Kolumba – co zobaczyć w mieście?

Ze względu na niszczycielskie trzęsienie ziemi, o którym wspomniałam wcześniej, i szybkie uprzemysłowienie miasta nie znajdziemy tu zbyt wielu zabytków, jednak są miejsca, które na pewno dostarczą wrażeń.

Pomnik Krzysztofa Kolumba – takiego obiektu nie mogło w Huelvie zabraknąć
Palacio de Congresos Casa Colón – ukończony w 1883 roku jeden z bardziej charakterystycznych budynków w mieście. Odbywają się tu ważne uroczystości
Plaza De Las Monjas – w samym sercu Huelvy
Muelle del Tinto – to charakterystyczne niegdyś komercyjne molo zbudowane na początku XX wieku na rzece Odiel.
Catedral de la Merced – katedra Huelvy zbudowana w stylu kolonialnym. W XVII wieku była częścią klasztoru La Merced
Muzeum prowincji, Museo Provincial de Huelva – dla zainteresowanych, m.in. wystawa rzymskich pamiątek, przedstawienie histori kopalni Rio Tinto
El Conquero – punkt widokowy u ujścia rzeki Odiel

Atrakcje niedaleko od miasta

La Rabida Monastery wraz z Museo Muelle de las Carabelas – kiedy zaczęliśmy planować podróż do Huelvy wiedziałam, że TO MUZEUM musimy zobaczyć. W miejscu gdzie spotykają się rzeki Tinto i Odiel znajduje się La Rabida, w którym przez rok (1491-92) zakotwiczone były karawele Kolumba, w okresie oczekiwania na decyzję przyznania finansowego wsparcia od monarchów katolickich Ferdynanda i Isabelli. Obecnie znajduje się tu także klasztor z XIV-wiecznym kościołem w stylu gotyckim z elementami mudejar, w którym spoczywają szczątki kapitana Martina Alonso Pinzóna, który płynął z Kolumbem na jednym ze statków.
Museo Muelle de las Carabelas – podziwiać możemy repliki słynnych karaweli – wspaniała lekcja historii
Parque Nacional de Donana – dla miłośników przyrody wycieczka warta uwagi, ale… możliwości zwiedzania parku są mocno ograniczone ze względu na ścisłą ochronę przyrody. Wycieczkę możemy wykupić w kilku punktach wokół parku, El Acebuche – Click Here, żeby sprawdzić godziny i możliwości rezerwacji. Nie miejmy złudzeń – rysie, iberyjskie, jelenie, sarny czy flamingi nie będą paradować przed ryczącym autem terenowym pozując do fotografii. Ale być może akurat będziecie mieć szczęście zobaczyć któregoś z mieszkańców tych terenów. Warto zabrać lornetkę. Ze względu, że podróżujemy z dużym psem, dowiedziałam się, że niestety psiaki i inne domowe zwierzęta nie mogą uczestniczyć w wycieczce, muszą pozostać poza terenem parku. Innym punktem wypadowym, z którego możemy rozpocząć zwiedzanie parku Donany jest mała miejscowość El Rocio Click Here . Na stronie podane są wszystkie informacje.
Castillo de Niebla – o Niebli wpominałam wcześniej, znajduje się tam wiele pozostałości po wiekach przeszłych. Zamek stanowił twierdzę Rzymian, później Maurów. Więcej informacji znajdziecie Click Here . Będąc w Niebli warto zwrócić uwagę na przepływającą tędy Rio Tinto – czerwoną rzekę…
Isla Cristina – tutaj możemy wziąć udział w największej rybnej aukcji w Andaluzji, jeśli chodzi o tonaż – ustępuje ona tylko Kadyksowi. Na hali można zobaczyć jak wygląda proces kupowania i dystrybucji świeżo złowionych ryb i owoców morza doróżnych części półwyspu.
Parque Minero de Río Tinto – stary park górniczy czerwonej rzeki, dostarcza iście księżycowych, lub może bardziej marsjańskich krajobrazów
Río Guadiana – naturalna granica Hiszpanii i Portugalii, czwarta największa rzeka półwyspu, w okolicach której możemy wybrać się na jeden ze szlaków i poobserwować licznie występujące tu ptactwo.

Czas odpocząć – gdzie zjeść?

Kuchnia Huelvy to połączenie produktów z obszarów morskich z górskimi, jest bardzo różnorodna przez fakt krzyżowania się kultur, które zamieszkiwały ten region, ale także bliskość Portugalii. Jedne z najbardziej znanych iberyjskich szynek – El Jamón de Huelva, produkowane są w okolicach Sierra de Aracena, pięknego zakątka prowincji.

Poniżej kilka restauracji poleconych przez miejscowych:

W Huelvie: