Odkrywanie hiszpańskiej Galicji i języka „galego”

Wybierając na cel podróży hiszpańską Galicję, spodziewałam się znaleźć miejsce wyjątkowe. Przez lata mieszkania na południu, zaglądałam na mapie na północne krańce Iberii, z nadzieją, że kiedyś uda się tam pojechać. Sporo się słyszało relacji, chociażby z wakacji znajomych Andaluzów, że zimno tam i wieje, ale zielono, spokojnie i mocno tam pięknie wszędzie… W końcu i my zasiedliśmy za stery naszego domolotu i popędziliśmy na północ zatapiając się w zatokach, wyspach, rzekach, lasach, wioskach, miastach, zjawiskowych plażach, świętym spokoju… i językach północy Iberii.

O miejscach odwiedzonych w Galicji piszę w zakładce menu głównego – Galicia. (będę dodawać na bieżąco, trochę mam tych pinów, za to … czasu brakuje…)

Mieszkańcy Galicji posługują się dialektem galego, który brzmi jak pomieszanie języków hiszpańskiego i portugalskiego…

Galego, źródło języka portugalskiego

Język galicyjski, znany również jako „galego”, ma swoje korzenie w IX wieku. Powstał on jako konsekwencja ewolucji łaciny, która rozprzestrzeniła się w regionie Gallaecii podbitej przez Rzymian, na bazie istniejących wówczas języków celtyckich i ich odmian. Na jego kształtowanie się w późniejszych latach wpłynęły języki różnych ludów, które osiedlały się na terytorium Galicji, w tym germańskich Swebów, Wizygotów, a w mniejszym zakresie również Arabów.

W średniowieczu, od XII do XIV wieku, język galicyjski był uznawany za język ludzi wykształconych i służył jako rodzaj języka literackiego dla całej chrześcijańskiej części Półwyspu Iberyjskiego. W tym okresie powstały w nim różne dzieła literackie, w tym poematy króla Alfonsa X Mądrego. W wyniku zmian politycznych, takich jak odłączenie się hrabstwa Portucale od Galicji, wyodrębnił się z niego język portugalski, który zaczął rozwijać się już samodzielnie.

Współczesny galicyjski jest mocno zhispanizowany, a jego używanie doświadczyło destrukcyjnego procesu wypierania przez język kastylijski, który zintensyfikował się w czasach dyktatury frankistowskiej. Mimo to, od lat 80. XX wieku, kiedy to Parlament Galicji uchwalił Ustawę o normalizacji języka galicyjskiego, podjęto działania na rzecz jego ochrony i promocji.

Szacuje się, że 88% mieszkańców Galicji posługuje się językiem galicyjskim stale lub okazjonalnie, a rozumie go aż 94% populacji tego regionu.

Ciekawostką jest, że jedna z najstarszych granic w Europie dzieli populacje, które po 800 latach separacji nadal są w stanie rozmawiać bez większego wysiłku…

Podróżując po Galicji, natychmiast rzuca się w oczy i uszy, jak bardzo język galicyjski jest obecny w codziennym życiu. Wszędzie wokół słychać jego brzmienie – od rozmów na ulicach po ogłoszenia w sklepach, reklamy i szyldy. Jego obecność świadczy o silnym przywiązaniu mieszkańców do swoich korzeni, co w epoce globalizacji robi wrażenie. Jest coś wyjątkowego w próbach porozumiewania się, nawet jeśli wymaga to gestów i zmagania się z nowymi słowami. Te chwile, choć czasami zabawne i pełne nieporozumień, są istotą podróżowania, doświadczania różnorodności i odkrywania nowych kultur.

W Galicji, i nie tylko, nawet jeśli nasza znajomość języka panującego na danym obszarze ogranicza się do kilku podstawowych fraz, starajmy się, to właśnie te momenty, gdy wychodzimy poza swoją strefę komfortu, sprawiają, że sytuacje zapisują się na długo na naszym dysku twardym.

🎵 Trochę muzyki w języku portugalskim, europejskim:

🎵 A tu przykład galego: